Wyniki portfeli obligacji w 2017 roku

Nadszedł moment podsumowania moich zmagań w 2017 roku na polu obligacji korporacyjnych. I podobnie, jak za 2016 rok, jest się czym pochwalić.

Portfel główny – wyniki 2017 roku

Na portfelu głównym osiągnąłem w 2017 roku zysk w wysokości 6,34%. Uprzedzając pytania, zysk ten jest już po opłacaniu podatku od otrzymywanych odsetek, a więc można go nazwać zyskiem netto. Ponieważ jest to już 4 pełny rok prowadzenia głównego portfela, mogę pokusić się o wykres stóp zwrotu w 4 kolejnych latach:

Jak wiać, gdy nie ma defaultów, trzymanie i lekki handel na obligacjach pozwalają u mnie na osiąganie stóp zwrotu na poziomie 6-7 procent w skali roku. Dla przypomnienia słaby wynik 2015 roku, to efekt nieudanej inwestycji w obligacje Uboat – Line. Średni zysk za te 4 lata wynosi ponad 5% i znacznie przebija inflację, lokaty bankowe, czy obligacje skarbowe. A o to właśnie w inwestowaniu w obligacje korporacyjne chodzi, przynajmniej mi.

I jeszcze spojrzenie na wyniki głównego portfela obligacji w okresach miesięcznych w całej perspektywie czasu:

A będąc w 2017 roku, to jeszcze spojrzenie na wyniki portfela w poszczególnych miesiącach tego roku:

Portfel zdywersyfikowany – wyniki 2017 roku

Prowadzony oddzielnie zdywersyfikowany portfel obligacji, którego założeniem jest duże rozproszenie emitentów w portfelu i minimalna liczba transakcji w ciągu roku, również zaprezentował się całkiem nieźle. Jego wynik roczny to 4,47%, a miesięczne zestawienie wyników wygląda następująco:

Był to pierwszy pełen rok działania portfela zdywersyfikowanego, brak zatem wykresów w dłuższej perspektywie czasowej. Natomiast wydaje mi się, że te 4,5% zostało osiągnięte przy niewielkim nakładzie pracy i w miarę rozsądnym rozłożeniu ryzyka. Dla przypomnienia ekspozycja na 1 emitenta nie przekracza 5 procent, a na branżę docelowo powinna zamykać się w 10 procentach.

Główny portfel obligacji po grudniu 2017 roku

W grudniu, podobnie jak w listopadzie, na portfelu obligacji zanotowałem przyzwoity wynik 0,49%. Co cieszy, w miesiącu tym nie dokonywałem zbyt wielu transakcji (miałem również tydzień urlopu), a mimo tego (a niektórzy mówią dzięki temu) wynik jest rozsądny. Co martwi, to fakt, że styczeń – marzec 2017 roku były bardzo dobre dla mojego portfela. Jeżeli teraz będzie inaczej to 12-miesięczny wynik za kolejne okresy się osłabi. Zobaczymy, chyba nie ma co się przejmować tym na zapas.

Wracając do portfela, to w grudniu dokonałem następujących transakcji (alfabetycznie):

Dokupiłem nieco obligacji Arctic Paper (ATC0821) ze względu na w miarę korzystną cenę.

Z tego samego powodu sprzedałem pozostałe obligacje Banku Polskiej Spółdzielczości (BPS0718).

I z tego samego powodu dokupiłem obligacji BEST (BST0520).

Udało się zwiększyć zaangażowanie w obligacje Capital Parku, dokupiłem CAP0419 i CAP0618.

Mocno zmniejszyłem zaangażowanie w obligacje GetBack. Początkowo „przesiadałem” się z bardziej odległych serii (sprzedawałem GB21019, GBK0221, GBK0520) na oferującą wyższą rentowność serię GBK0518. W związku z artykułem dotyczącym wycieku z bazy PESEL w pewnym momencie zatrzymałem się z dokupieniem tych obligacji, w oczekiwaniu na rozwój wydarzeń i tak już zostało do końca miesiąca. Więcej pisałem o sprawie w tym miejscu, przy okazji opisu Indeksu Rynku Obligacji.

„Sprzedały” mi się ostatnie obligacje Ghelamco (GHJ0320), oczywiście ze względu na atrakcyjną cenę. W efekcie pierwszy raz chyba od zawsze nie posiadam obligacji tego emitenta w portfelu. Próbuję to zmienić, ale trudno znaleźć dobrą dla mnie ofertę sprzedaży.

Nieco zmniejszyłem zaangażowanie w obligacje Kruka (KRU1221). Moja strategia oczekiwania na wzrost cen obligacji tej spółki się nie powiodła, a ja potrzebuję trochę gotówki, o czym dalej.

Korzystając ze spadku ceny, dokonałem symbolicznego zakupu obligacji spółki Orbis (ORB0620), której jeszcze nigdy nie miałem w portfelu. Z jednej strony ten zakup był trochę na zasadzie wzięcia do portfela nowości, ale mimo to liczę, że wkrótce sprzedam te obligacje z zyskiem.

Dokupiłem nieco obligacji PCC Exol (PCC0620), cena i rentowność wydają się być OK.

Sprzedałem nieco obligacji Polnordu (PND0618).

W efekcie, w portfelu głównym nie zaszły jakieś dramatyczne przetasowania. Większe ruchy to wzrost zaangażowania w obligacje Capital Parku, spadek zaangażowania w papiery GetBack i brak w portfelu obligacji Ghelamco i banku BPS. Ładnie zebrałem to w poniższej tabelce:

Jak można się domyśleć, również układ portfela według branż nie uległ dramatycznym zmianom:

Zdywersyfikowany portfel obligacji po grudniu 2017 roku

Tutaj sprawa jest jeszcze prostsza. Wyniki portfela w całym roku przedstawiłem wyżej. Jak widać, w grudniu portfel zarobił przyzwoite 0,45%. W samym grudniu na portfelu nie było żadnych transakcji, natomiast na początku stycznia nastąpił przedterminowy wykup obligacji Vantage Development (VTG0120). Do tego ze spływających odsetek uzbierało się 2 tysiące złotych, zatem w styczniu powinienem do portfela dołączyć 2 nowych emitentów, będzie trzeba chwilę pogłówkować 🙂 .

Dla przypomnienia tak wygląda tabela emitentów posiadanych przeze mnie w portfelu:

Tak wygląda portfel według branż:

A tak wyglądają wszystkie transakcje dokonane na portfelu w 2017 roku:

Obligacje korporacyjne w 2018 roku, podsumowanie 2017 roku

2017 rok kończę zatem w dobrym nastroju. Zwłaszcza, że nie chodzi już tyko o 1 rok, a o to, że przez 4 lata kupując i sprzedając obligacje wielu, bardzo wielu emitentów, udało się zaliczyć tylko jedno niepowodzenie. Wiem, że wśród Czytelników bloga są osoby, które zarabiają więcej, niż 6-7% rocznie, ale nie o to tutaj chodzi, aby się ścigać, tylko o to, aby przyzwoity wynik został osiągnięty przy wyważonym ryzyku.

Oczywiście mam również świadomość, że mimo wszystko jest to i czasowo i liczbowo trochę mała próba, aby wyrokować coś na przyszłość i się przechwalać. Wystarczą 2-3 defaulty i pozamiatane. Szczęśliwie na 2018 rok w obligacjach korporacyjnych Obligacje.pl nie przewidują znaczących kłopotów z wykupami.

Jak już poprzednio pisałem, ja w swoich prywatnych wynikach (budżecie domowym) za każdy miesiąc dopisuję rezerwę na potencjalne bankructwo emitenta, tak aby jednego dnia nie rozczarować się zbyt mocno. Jest to tak zwana rezerwa ogólna 🙂 .

Rok 2018 w obligacjach będzie polegał na oczekiwaniu na wzrost stawek WIBOR. Zgodnie z logiką rosnąca inflacja powinna wymusić wzrost WIBOR, jednak od dłuższego czasu tak się nie dzieje. W efekcie obligacje teoretycznie mające oprocentowanie zmienne wcale nie zmieniają % w kolejnych okresach, można póki co traktować jak te o oprocentowaniu stałym.

Jeżeli chodzi o poszczególne branże, czy spółki, to nie lubię bawić się w prognozy. Warto na bieżąco śledzić to co dzieje się na giełdach akcji i obserwować wyniki spółek raportowane w 2018 roku i wpływ tych wyników na ceny akcji, czy obligacji korporacyjnych.

Co do spraw technicznych związanych z portfelem, to wypłacam wypracowany w 2017 roku zysk i wpłacam go między innymi na IKE (o limitach wpłat na IKE przeczytasz tutaj). W ten sposób znowu łatwo na każdy dzień będę widział, ile realnie w 2018 roku zarobiłem (lub straciłem) na obligacjach korporacyjnych. Mam nadzieję, że będą to zarobki, a nie straty, czego Wam i sobie mocno życzę. Oczywiście z radością powitam komentarze opisujące Wasze wyniki w 2017 roku – z góry za nie dziękuję! [sgmb id=”1″]